Daarna huur niet betaald en dan boem, alle schijnwerpers op je. Probleem er bij: drank. Kwam in gedwongen schuldhulpverleningstraject, drie jaar van 50 euro per week geleefd. De kern van zijn probleem is dat hij niet volwassen is geworden, en niet heeft geleerd om verantwoordelijkheden te nemen. En daar bovenop komt zijn verslaving en de eigenschap dat hij eerst met zijn hoofd tegen de muur moet lopen voordat hij er iets aan doet, of laat doen.
Met de drank is hij nu al geruime tijd gestopt, dat geeft ruimte, in zijn hoofd en in zijn portemonnee. Maakt voorzichtig plannen voor de toekomst. Wil via een inhaaltraject alsnog kwalificaties voor de arbeidsmarkt halen. Maar worstelt met zijn slechte cv, hoe moet hij zich presenteren? Zoekt steun en hulp. En is blij met zijn bewindvoerder die veel meer doet dan hem zijn wekelijkse leefgeld toe te stoppen. Nu of nooit want hij wil tegen een leuke vrouw die hij misschien ooit tegenkomt niet hoeven zeggen ‘ik doe niks’. (‘Die zegt dan: “Je bent een leuke jongen, maar doei!”’) Hij is voortdurend beducht voor een klein foutje dat zo is gemaakt maar waardoor je weer in de schuld zit.