Wie is Dean? — Gedeelde Ervaringen

Man 20 - 29

Dean (22) woont in een kleine studio in Rotterdam, zit in het laatste jaar van de opleiding juridisch-administratief dienstverlener en heeft zich een paar jaar geleden tot de Islam bekeerd. Al op vrij jonge leeftijd kon hij geen rust vinden thuis. Zijn ouders lagen in een vechtscheiding en dat zorgde ervoor dat hij en zijn zus ook altijd strijd hadden. De spanning thuis had een negatief effect op zijn schoolprestaties. Hij werd al achtergesteld werd door docenten, omdat hij niet zoals de anderen uit een rijke familie kwam en vanwege zijn etniciteit.

Toen Dean 15 jaar was, meldde hij zich via Veilig Thuis bij een crisisplek, omdat hij het thuis niet meer uithield. Hij mocht op de crisisplek blijven, maar werd na een maand toch naar huis gestuurd, omdat de begeleiding van mening was dat we thuis niets aan de hand was. Dat brak hem van binnen en hij hield daar veel wantrouwen richting instanties aan over. In de jaren die volgden woonde Dean afwisselend bij zijn moeder en zijn vader, maar was hij vooral zo min mogelijk thuis. Het ging uit met zijn vriendin, hij raakte zijn goede vrienden kwijt en raakte in een zware depressie en hield er suïcidale gedachten aan over.

Toen hij op zijn achttiende begon met kamertraining zat hij vooral alleen op zijn kamer. Een poster in de gang dat jongeren uitnodigde om pizza te komen maken was het begin van een nieuwe periode. Eigenlijk wilde en durfde hij niet, maar iets in hem zei dat hij moest gaan. De mensen daar hebben ervoor gezorgd dat hij uiteindelijk uit zijn depressie kwam. Inmiddels is Dean zelfs een van de ambassadeurs van de stichting. Praten heeft hem geholpen, ook al was hij soms bang hoe anderen naar hem zouden kijken. Zijn nieuwe geloof, de Islam, geeft hem rust.

januari 2023

Om de privacy van deze persoon te beschermen is gebruik gemaakt van een verzonnen naam. De werkelijke naam van Dean is bij de redactie bekend.

Dean Man 20 - 29

Rust vinden is belangrijk

‘Het begon eigenlijk toen ik ongeveer vijftien jaar oud was. Het ging niet lekker met mijn ouders, aangezien zij meer in een vechtscheiding zaten dan dat ze echt met elkaar waren. Dit speelde al sinds ik heel klein was. Het heeft ook heel veel effect gehad op mij en mijn zus. Tussen ons was de spanning elke dag heel hoog. Elke dag werd er wel geruzied. Soms verbaal, soms fysiek. En ja, school ging hierdoor ook niet goed. Bijna alles ging niet goed bij mij. Uiteindelijk heb ik besloten dat ik ergens anders mijn rust moest zien te vinden om te werken aan mijn toekomst.’

Dean Man 20 - 29

Op een crisisplek kun je rust voor jezelf vinden

‘Toen ik mij aanmeldde voor de crisisplek, zag ik het echt niet meer zitten. Mijn ouders hebben veel erge dingen gedaan, zoals mij bijvoorbeeld afkraken als ik iets niet goed deed en onverschillig reageren als ik wel iets goed deed. Op een gegeven moment hield ik dit niet meer vol. Het besef dat ik even rust voor mezelf nodig had werd elke dag sterker en die rust kon ik wel vinden op de crisisplek. Je had namelijk je eigen kamer. Je moet wel je telefoon inleveren in de avond, maar je leeft ook met andere groepsgenoten en daarmee heb je soms wel weer lol en eet je samen.’

Dean Man 20 - 29

Als je thuissituatie niet serieus genomen wordt, is dat heel zwaar

‘Dat ze op de crisisplek na een maand zeiden dat ik wel weer naar huis kon… Ja, dat brak mij vanbinnen eigenlijk. Mijn hersenen konden het gewoon niet bevatten. Ik was ook echt heel erg boos geworden. Want ja, ik heb al helemaal open kaart gespeeld en zelfs de meest persoonlijke dingen aan hun verteld. Na alles lijkt het alsof je een grapje maakt over je hele leven. Ik werd gewoon niet serieus genomen, zo voelde het. Heel veel extra stress had het ook nog opgeleverd, omdat ik weet hoe het er thuis aan toegaat als ik weer terugkom. Dat was voor mij dus heel zwaar.’

Dean Man 20 - 29

Zorgen om je ouders maken het moeilijker om een goede beslissing voor jezelf te nemen

‘Ik wilde liever bij mijn vader wonen, maar dan had ik geen toezicht op hoe het met mijn moeder ging. Zij wilde uit het leven stappen als ze alleen bleef. Uit verdriet heb ik ervoor gekozen om bij mijn moeder te zijn, ook al wist ik dat het heel erg zou botsen. Op het moment dat mijn moeder dreigde me uit huis te gooien, begon ik met mijn vader te bellen: ‘Pap, ik slaap vannacht op straat, ik kan nergens naartoe’. Vanuit die noodsituatie heeft hij gezegd dat ik bij hem kan komen, want: ‘Je gaat niet op straat slapen’. Ik heb het wel bijna gedaan, maar gelukkig heb ik naar mijn pa geluisterd. Hij heeft op me moeten inpraten, hij zei meerdere keren: ‘Dat ga je niet doen. Je komt gewoon bij mij.’

Dean Man 20 - 29

Je thuissituatie kan effect hebben op je schoolprestaties en op hoe docenten jou behandelen

‘Ik denk dat de situatie mijn schoolprestaties het meest heeft aangetast, omdat ik me niet kon concentreren thuis en op school. Daar heb ik echt een rustige plek voor nodig. Als ik thuis was hield ik me meer met de thuissituatie bezig, dan dat ik bezig was met school. Ik was eigenlijk alleen op school om aanwezig te zijn. Door deze gebeurtenissen ben ik heel snel volwassen geworden en heb ik niet echt kunnen genieten van mijn jeugd, zoals anderen hebben kunnen genieten. Gelukkig had ik hierdoor al heel snel mijn doelen op tafel. Mijn doel was om hersenchirurg of advocaat worden. Maar ja, ik werd overal tegengewerkt. Van instanties tot zelfs mijn eigen school. De docenten en zelfs de directeur dwarsboomden mij, zodat ik mijn diploma niet zou krijgen en uiteindelijk van gymnasium naar havo ben “gezakt”. Zelf noemde ik het een Hollywood-school. Als jij rijke ouders hebt gaat het heel gemakkelijk, ook met leraren, cijfers, alles. Maar als jij niet daar vandaan komt en ook nog een andere achtergrond hebt, dan heb je gewoon pech. Het heeft dus ook heel erg lang geduurd, voordat ik mijn uiteindelijk mijn havodiploma behaald had.’

Dean Man 20 - 29

Als je ergens woont waar je niet wilt zijn, is dat heel lastig

‘Ik heb drie jaar voor een eigen plek gestreden. Dat zijn drie hele lastige jaren voor mij geweest, waarin ik zwaar depressief was. Juist toen ik het meeste steun nodig had van de mensen die van me hielden, hebben die mij keihard in de steek gelaten. Mijn vriendin, de ouders van die vriendin en mijn vrienden. Dus ja, toen zat ik daar alleen in mijn kamer te wachten tot ik geholpen zou worden. Zonder iemand om mee te praten. De enige plek waar ik mij fijn voelde, was bij mijn vriendin. Maar ja, die had ik dus niet meer.’

Dean Man 20 - 29

Als je instanties niet meer vertrouwt, is de drempel om met een psycholoog te praten hoog

‘Een keertje moest ik met de psycholoog gaan praten, maar ik keek hier erg tegenop. Ik heb de brief geopend, maar ik ben nooit gegaan. Omdat ik het gevoel had dat ik toch niet geholpen werd, omdat zelfs instanties zeiden dat ik gewoon naar huis moest, terwijl er heel veel aan de hand was. Ja, mijn vertrouwen in instanties was gewoon weg.’

Dean Man 20 - 29

Geef niet op en sluit je niet af van je vrienden

‘Geef vooral niet op. En ja, sluit je vrienden natuurlijk niet buiten. Als je nog goede vrienden hebt tenminste, want die heb ik een tijdje ook niet meer gehad. Maar als je nog goede vrienden hebt, sluit je niet af en praat gewoon. Wees gewoon sociaal, want dat heeft me eruit geholpen eigenlijk, uit mijn depressie.’

Dean Man 20 - 29

Volg je gevoel in wat goed voor je is

‘Ik was meestal op mijn kamertje, bij kamertraining na een boel gesprekken met met wijkteam van de gemeente in 2018. Alleen op mijn eigen kamer voelde ik me veilig. Het begon allemaal met een postertje dat ik zag in de gang. Daar stond dat je pizza’s kon maken met een stichting, genaamd stichting Mara. Daar ben ik die maandag naartoe gegaan, terwijl mijn hoofd zei van: nee, dit is zo’n cliché buurthuisidee. Gelukkig zei iets in mij: wees nou niet zo koppig en ga gewoon. Vanaf dat moment ging het alleen maar beter met me. Dat stemmetje zal ik nooit vergeten, want anders was ik nooit uit mijn depressie uitgekomen. De mensen daar hebben me eigenlijk letterlijk en figuurlijk eruit getrokken.’

Dean Man 20 - 29

De eerste keer ergens naar toe gaan is eng, maar onbekenden kunnen later als familie voelen

‘De activiteiten zijn altijd op een maandag. Mijn eerste keer was een maandagmiddag. Eigenlijk was ik was heel gespannen, want ja, ik ben nog nooit naar zoiets geweest en je ziet ineens allemaal rare gezichten. Later voelde ik me een soort van familie daar. We praten veel samen en soms ook over de zware dingen, maar vooral ook over de leuke dingen. Je vergeet de situatie gewoon als je daar bent.’

Dean Man 20 - 29

Praten helpt om een band met nieuwe mensen op te bouwen

‘Mijn vrienden, waarvan ik dacht dat het me vrienden waren, hebben mij echt diep laten zitten. Sommigen zijn zelfs vreemd gegaan met mijn vriendinnen in die tijd. Dat was zo heftig, om dat meerdere keren te moeten ervaren. Ik vertrouwde niemand meer. Maar door te praten, krijg je toch op een vreemde manier een hele hechte band met mensen. Ik was ook meestal een luisterend oor. Dit heeft altijd in mijn karakter gezeten, omdat ik altijd mensen wil helpen. Als iemand een probleem heeft, dan luister ik altijd en probeer ik te helpen waar ik kan. Andersom deden ze dat gelukkig ook voor mij.’

Dean Man 20 - 29

De woning die je krijgt toegewezen, moet je helaas accepteren, ook als je er niet blij mee bent

‘Het is super klein. Het is eigenlijk een studio, maar ze hebben mij beloofd dat ik eenkamerwoning zou krijgen. Ik verwachtte dus een woning met één slaapkamer erbij. Tijdens de bezichtiging trof ik een flinterdunne zelfgemaakte gipswand aan en een soort kooi gemaakt van gipsplaten voor de koelkast. Op het moment dat ik dit zag, werd ik heel boos. ‘Wat doen jullie me aan? Ik heb jaren moeten overleven en dan krijg ik dit als dank?’ Een woning via een urgentie kun je niet weigeren, want dan sta je op straat. Zeker in de huidige tijd. In deze studio heb ik veel last van insecten in huis, zoals zilvervisjes. Zelfs in de schuur! Ook zitten er een paar scheuren in de muur en heb ik een lekkage gehad… Dus het was niet echt een hele fijne plek in het begin. Qua huurprijs mag ik niet klagen. Het is 400 euro, maar aan de andere kant, ik mis gewoon echt een slaapkamer.’

Dean Man 20 - 29

Diploma’s geven je een gevoel van zekerheid

‘Als ik mijn mbo-diploma heb, dan weet ik wel honderd procent zeker dat ik safe zou kunnen zitten. Bij mijn vorige stages hebben ze zelfs gezegd dat ik aan het werk kan zodra ik mijn diploma heb. “Dan hebben wij een baan voor je klaar, je hoeft alleen maar te bellen en dan kan je hier werken,” zeiden ze.’

Dean Man 20 - 29

Als je spullen kunt kopen om je keuken in te richten, helpt dat om je meer thuis te voelen

‘Vorig jaar deed ik dankzij stichting Mara mee aan een project van het Bouwdepot, en kreeg ik een jaar lang geld op bijstandsniveau zonder ervoor te hoeven werken. Het enige wat ik hoefde te doen was evaluatiegesprekken voeren met mijn begeleiders die ik tijdens dit traject kreeg toegewezen. Voor het uitgeven van dat geld heb ik doelen opgesteld: Mijn schulden aflossen, maar ook zorgen voor een koelkast, zorgen voor de belangrijke dingen en een beetje sparen voor de toekomst natuurlijk. In het begin heb ik overleefd met een elektrische koelbox, maar dat hou je niet lang vol. De producten gaan heel snel over de datum. Dus ik miste een koelkast en een gasfornuis. Ik heb ook een lange tijd niet kunnen koken en dat vond ik heel moeilijk. Nu ik eindelijk die dingen heb, voel ik me ook echt meer thuis.’

Dean Man 20 - 29

Het is moeilijk om om een andere begeleider te vragen, als je negatieve ervaringen hebt met eruit getrapt worden

‘Mijn begeleider wist dat ik werkloos was, maar hij heeft me toch een huis gegeven. Dat is een enorme kostenpost als je letterlijk geen geld hebt. Dit terwijl ze ook hadden kunnen zeggen van ja, hij is niet geschikt om die woning te krijgen, want dat was ik eigenlijk ook niet. Ik was ook heel erg bang om in die tijd een andere begeleider te vragen, want ik was bang dat ik er dan uitgetrapt zou worden of dat mijn begeleider me zou dwarszitten. Letterlijk overal waar ik kom, ben ik wel een keer uitgetrapt, school, thuis. Echt bijna overal.’

Dean Man 20 - 29

Je kunt rust vinden in het geloof

‘Ik ben ook bekeerd. Ik was evangelisch opgevoed en was dit ook, totdat ik naar een kerk in Pijnacker ging. Daar kwam ik erachter dat de priester zei dat het Jodendom en de Islam nep zijn. Ik voelde mij niet meer fijn in de kerk. Dit is niet waar ik in geloof. Op een gegeven moment ging ik meer onderzoek doen en alles wat ik dacht en waar ik in geloofde kwam terug in de Koran. Over mijn levenswijze en hoe ik over bepaalde dingen denk en alles. Voor mij was dit een teken. Na uitgebreid onderzoek te hebben gedaan heb ik de stap durven zetten om te bekeren. Kort daarna heb ik de Shahada uitgesproken en ben ik officieel moslim geworden. Sindsdien ging het ook echt veel beter met me. De rust die ik zocht, die heb ik in het geloof gevonden.’

Dean Man 20 - 29

Het is moeilijk om uit te leggen waarom je situatie is zoals hij is, maar als je terugkijkt zie je wel dat voor alles een oplossing is

‘Als iemand me vraagt hoe het zo gelopen is, is dat altijd heel lastig om uit te leggen. Er zijn zoveel factoren die hebben meegespeeld waardoor ik ben waar ik nu ben. Het was heel vaak vallen en opstaan, maar ik heb ook reuze meevallers gehad op het juiste moment. Het Bouwdepot was zo’n grote meevaller voor mij. Zo zie je maar dat er altijd wel een oplossing is, hoe ruig je pad ook is.’

Dean Man 20 - 29

Probeer nieuwe dingen, daardoor kan het beter met je gaan

‘Wees vooral niet te koppig. Dus probeer ook echt nieuwe dingen, want dat heb ik ook moeten doen. Juist door nieuwe dingen te proberen, dingen waar ik daarvoor nooit aan heb gedacht, is het veel beter met me gegaan. Bij Stichting Mara hebben we zelfs een gesprek gehad over dat ik ambassadeur mag worden van Opstap, een stichting die zwerfjongeren koppelt aan jonge vrijwilligers. Dat is ook een nieuwe uitdaging. Dat laat toch wel weer zien van: ook al begin je met niets, je kan toch wel wat worden.’

Dean Man 20 - 29

Zoek afleiding voor jezelf

‘Kijk gewoon naar jezelf. Zoek gewoon dingen die jou afleiding kunnen geven, zodat je niet alleen maar op je kamertje blijft zitten en nog depressiever wordt. Want ja, die donkere tijd heb ik ook wel meegemaakt. Ga naar buiten en probeer contacten te leggen met nieuwe mensen, ook al heb je geen vertrouwen in mensen. Er zijn nog goede mensen op de wereld, dus zoek ze.’

Dean Man 20 - 29

Blijf praten, op de lange termijn gaat het je helpen

‘Ik heb nog wel een advies. Dat is dat je vooral moet blijven praten, omdat het helpt om alles een plek te geven. Ik merk ook nu, dat ik er veel makkelijker over kan vertellen dan vroeger. Vroeger was het echt zo van: ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik ben bang om me kwetsbaar open te stellen, maar uiteindelijk helpt het je wel. Sommige mensen zeggen: ja, ik praat wel, maar het helpt niet. Op de lange termijn gaat het je echter wel meer rust geven in je hoofd in plaats van dat je dingen opkropt en er nooit over spreekt.’

Dean Man 20 - 29

Je wordt juist sterker als je praat

‘In mijn wijk heerste er een cultuur waar je je zwakke kanten niet showt. Je moet je alleen maar sterk houden. Maar ja, daar schiet je niets mee op. Je wordt juist sterker als je praat. Anders gaat het later alleen maar weer terugkomen en dan krijg je misschien een depressie of word je dement, doordat je niet gepraat hebt over dit soort dingen. Sommige mensen worden letterlijk gek daardoor. Die verliezen letterlijk hun hersenen en dat is zonde.’

Nóg wijzer worden? Vragen en antwoorden

Stel een vraag aan de redactie

Uw kunt uw vraag anoniem stellen. Gedeelde Ervaringen behoudt het recht uw vraag niet te publiceren en/of in behandeling te nemen.

Dit formulier is beveiligd met reCAPTCHA van Google | Privacy - Voorwaarden