Sheila heeft een leuke baan bij een energieleverancier, een zoon en een dochter van elf jaar en een schone, financiële lei. Ze raakte in de schulden omdat ze ‘jong en naïef’ was en ze besloot de schulden aan te pakken toen ze net van haar toenmalige partner gescheiden was en verhuisd was. Sheila hoopte haar schulden via het minnelijke traject af te betalen, zodat haar schuldeisers zoveel mogelijk zouden krijgen van wat zij hen nog verschuldigd was. Uiteindelijk werd het een schuldsaneringstraject. Die drie jaar heeft Sheila niet als heel zwaar ervaren. Ze stond niet onder beschermingsbewind en hoefde niet van zeventig euro per week rond te komen. Het zwaarste vond ze de onzekerheid net na het afronden van de WSNP – Sheila moest twee maanden wachten op het bericht of ze écht schuldenvrij was. Nu ze uit de schulden is, is zij zich extra bewust dat ze geen schulden wil maken en probeert zij haar kinderen bij te brengen hoeveel dingen kosten.
Wie is Sheila?
Vrouw
30 - 39
Om de privacy van deze persoon te beschermen is gebruik gemaakt van een verzonnen naam. De werkelijke naam van Sheila is bij de redactie bekend.
Sheila
Vrouw
30 - 39
Zorg dat je kinderen zo min mogelijk van je schulden merken
‘Ik ben toen verhuisd. Ik ben uit mijn oude situatie gegaan en ik wilde opnieuw beginnen. En mijn kinderen waren nog jong. Wat voor mij vooral altijd van belang is geweest, dat zij zo weinig mogelijk van de schulden merkten. Hoe jonger, hoe minder het besef is. Dat was voor mij de reden. Mijn kinderen waren toen net 3, 4 hooguit.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
De schuldsanering hoeft niet perse zwaar te zijn
‘Ik heb het niet slecht gehad. Ik stond niet onder beschermingsbewind. Maar dat is denk ik ook het verschil, op het moment dat ik deze hulp aanvroeg, had ik mijn financiële zaakjes, behalve de oude schulden, op orde. Ik betaalde mijn vaste lasten. Ik kon mijn eigen boodschappen betalen. Ik weet niet hoe het is om maar vijftig euro in de week te hebben. Alles wat onder mijn afloscapaciteit zat, dat mocht ik voor mezelf houden. De wisselwerking tussen mij en mijn bewindvoerder was gewoon goed. Ik moest ieder half jaar mijn papieren inleveren en dat was het dan. Meer contact hadden we niet, omdat alles gewoon goed liep.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
Het wachten op een uitspraak na het schuldsaneringstraject is onzeker en zwaar
‘Ik vond vooral het gedeelte met de uitspraak over de schone lei, de slotuitdelingslijst, dat vond ik wel een onduidelijk stuk. Wat gaat er gebeuren? Wat kan je verwachten? Wat nou als? Daar wordt helemaal totaal geen informatie over verstrekt. Dat vond ik wel lastig. Dat heeft zeker wel twee maanden geduurd, waarin ik niet wist of het nou echt klaar was. Ik vond die onzekerheid die dat met zich meebracht zwaarder dan het hele traject.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
Blijf in gesprek met de schuldeisers
‘Wat ik zou willen adviseren: Blijf in gesprek met je schuldeisers. Hoe moeilijk het ook is. Ik werk natuurlijk nu bij een energieleverancier, ik voer nu zelf gesprekken met mensen met schulden. Geef aan wat de situatie is. Kijk, een schuldeiser wil zijn geld. Wat logisch is. Laten we heel eerlijk zijn. Je hebt iets gedaan, gekocht, gebruikt waar je voor moet betalen. En als jij dat niet kan betalen, maar ook doet alsof je gek bent, weten de schuldeisers niet wat er aan de hand is. Die zien alleen maar dat jij niet betaalt. En waarom niet? Dat weten ze dan niet. Zodra ze dat weten, kunnen ze meedenken. Steek je kop niet in het zand, hoe moeilijk dat ook is.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
Als je je inzet en meewerkt, los je je schulden eerder af
‘Het voordeel is dat ik al stabiel was. Je moet eerst een stabilisatieproject hebben. Je moet zoveel tijd je vaste lasten betalen. Dat liep bij mij allemaal al goed. Daardoor kon ik wat sneller doorstromen. En ik was wel een type die wat me opgedragen werd ook deed en daartoe in staat was. Ik vind het vooral belangrijk dat mensen niet moeten vergeten dat je als schuldenaar iets van een ander nodig hebt. Een hulpverlening is er voor jou, maar jij hebt hun eigenlijk nodig, omdat je het zelf niet meer redt. Hoe meer jij je inzet en hoe meer jij meewerkt hoe sneller het kan gaan.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
Leer je kinderen dat geld niet oneindig is
‘Aan het tijd van het traject heb ik mijn kinderen wel verteld hoe of wat. Toen waren ze tien. Omdat ik hen bewust wilde maken dat het geld niet altijd oneindig is. De YouTubers die zij zien, het is allemaal maar oneindig. Het kan niet op. En een nieuwe telefoon en een nieuwe dit en het nieuwste van het nieuwste zus. Zo werkt het niet.’
Sheila
Vrouw
30 - 39
Als je doet wat je kunt om zoveel mogelijk af te betalen, hoef je je niet te schamen voor je schulden
‘Ik schaamde me niet voor mijn schuld, maar het is ook niet iets wat je van de toren schreeuwt. Maar ik weet dat ik er alles aan heb gedaan om zoveel mogelijk af te betalen. Ik heb twee keer een minnelijk traject geprobeerd, dan hadden de schuldeisers wat meer gehad. Uiteindelijk ben ik in de Wsnp terechtgekomen, maar ik heb mijn best gedaan. Ik vind dat ik het goed heb aangepakt.’